امنیت در کشاورزی به اندازه ای اررشمنداست که آب و هوا ارزشمنداست
تعداد زیادی ازکشاورزان و دامداران و ساکنان روستا ها و قراء آبادان به جهت دزدیده شدن احشام و اموال آنها نه تنها از ادامه فعالیت دست کشیدند بلکه به سمت و سوی شهرو شهرنشینی روی آوردند . این روستائیان در واقع تولید کنندگان سرمایه و مواد غذایی با دست کشیدن ازحرفه خود به چند دلیل ضربه سنگین وغیر قابل جبران به اقتصاد کشور وارد می نمایند .
اول اینکه کشاورزی در هر نقطه ای که این انسان های توانا و ارزشمند کشاورزی و دامداری را رها نمایند آن نقطه و منطقه می میرد.
دوم اینکه وقتی کشت و کار و دامداری ازبین برود آن منطقه براثرگذشت زمان و به جهت عدم وجود کشت و تردد دام و چرا دچار فرسایش و خشک سالی و بدنبال آن تولید خاک و ریزگرد ها خواهد شد
سوم دیگر مهاجرت این روستائیان به شهر ها باعث ازدیاد جمعیت شهری و افزایش مطالبات خدمات میگردد.
در شهر پاسخگویی به مطالبات آموزشی ، فرهنگی و اجتماعی و بهداشتی و درمانی و ترافیک و.. ارائه و پشتیبانی چنین نیازمندیها با توجه به شرایط فعلی امکانات شهری عملا سخت و دشوار نشان میدهد
چهارم پرداختن به مشاغل کاذب و دست فروشی و دوره گردی خودنیز جای بحث جدی و دقیقی می طلبد.
پنجم اینکه با سرازیر شدن روستائیان به شهر نه تنها صادرات دچار مشکل خواهد شد بلکه حتی در دام واردات محصولات کشاورزی خواهیم افتاد .
و بسیاری از نیازمندی های لبنی و ترباره و میوه و سبزیجات و تولیدموادغذایی که مردم به آن نیازمندند بطور جدی تهدید خواهدشد و زمینه بیشتر شدن افراد و جمعیت مصرف کنندگان درمقابل کم شدن تولیدکنندگان وازدیاد جمعیت بیکاران و یا نیروهای خدماتی را فراهم نموده ایم . این حرکت نا مبارک اخلال و ایجاد مانع بر مسیر توسعه پایدار همه جانبه کشورو امنیت اقتصادی می باشد .
در آبادان و خرمشهر بدلیل وجود زمین های مسطح و وجود سه رودخانه های اروند ، کارون و بهمنشیر ساکنان قرای این شهرها را به کشاورزی و زندگی در این مناطق و پرداختن مشاغل آبزی پروری ، مرغداری و دامداری و پرورش طیور و غیره ترغیب و تشویق نموده است .
در پیش از آغاز هجوم و تجاوز ددمنشانه بعثیان عراقی به کشورمان روستائیان حال و روز بسیار خوب و خوشی داشتند به گونه ای که با تلاش خستگی ناپذیر و همت بلند خانواده های روستانشین و کشاورز نخلستانهای متعدد و درجه یکی پرورش داده بودند که خرمای اعلای آن به دو منظور تولید می شد .
اول بیشتر محصولات برای فروش در بازار های خارج از کشور و جنبه صادراتی داشتند و خرمای کشاورزان آبادانی وخرمشهری معروفیت وشهرت جهانی داشت و با خرمای عراقی رقابت می کرد و در صدر لیست صادرات کشور بود .
از سوی دیگر خرمای آبادان در مراحل مختلف از چمری ( مرحله قبل از خارک را گویند ) گرفته تا خارک (میوه نخل که هنوز خرمانشده است ) و رطب ( نیم خرماشده است ) وقصب (میوه خشک شده خارک است) و دیری ( خرمای خاصی است که معمولا سفت تر از خرماست وشیرین می باشد) به بازارهای محلی برده می شد .
دیگر محصولات بین نخلها (میان کاری ) به بازارهای محلی در آبادان می آمد و همیشه محصولات تازه در بازارهای آبادان به وفور دیده می شد .
دوم مردم روستاهای آبادان مقدار زیادی از انواع محصولات غذایی کشاورزی و دامی تولید می کردند که بیشتر در طول سال برسر سفره ساده و پر خیر و برکت غذای فرزندان خانواده تولید کننده کشاورز است که همین فرزندان خود در به ثمررسیدن این محصولات نقش داشته و در کنار پدر و مادرشان کار کشاورزی کمک می کردند و مهارت لازم را برای ادامه همین راه که راه انبیاء است می آموختند و ادامه می دادند .
در اغلب مزارع و نخلستانها علاوه برکشاورزی ، پرورش دام و طیور و آبزیان حتی صنایع دستی و حصیربافی جزء فعالیت های خانواده های ساگن روستاهای آبادان و خرمشهر می باشد .
دامدارس سنتی عمدتا مبتنی برنگهداری ، گاومیش ، گاو ، گوشفند ، بز ، مرغ ، خروس ، اردک ، اسب و ... می باشد .
تعدادگاوها و گاومیش در آبادان نسبتا زیاد بود به همین لحاظ محصولات لبنی به وفور تولید می شد که منجر به ساخت کارخانه شیر و مواد لبنی در ورودی شهر شد .
متاسفانه جنگ و بدتر از آن سیاست های غلط و مدیریت های ضعیف و شور شدن آب اروند و بهمنشیر و پدیده شوم انهم بواسطه دیدگاهها و تصمیمات بالادستی ، ریزگردها در و رشد بی رویه نیزارهاو ازدیاد زادو ولد گرازها و عدم لایربی رودخانه ها و انهار و نیز نارسائی های حمایتی و رفاهی مثل کمبود تجهیزات و ماشین آلات و بذرمرغوب و سموم با کیفیت و تسهیلات اعتباری و پوشش های بیمه ای و کمبود بهداشت و آب شرب سالم که از همه مهمتر است و .... امروه با همه این چالش های پیش رو مردم روستائی که با آن دست و پنجه نرم می کنند کمبود امنیت و عدم حضور نیروهای انتظامی در روستا ها که قلب توسعه اقتصادی کشور هستند باعث جولان و تردد آسوده و بدون مزاحمت شبانه خلافکاران و معتادان در روستا ها شده که آرامش را از ساکنان این مناطق گرفته است .
سید احمد موسوی ا اهالی وکشاورزان منطقه نهر ابو شکر منیوحی می گوید :
زمانی نه چندان دور این منطقه سرتاسر پوشیده از نخلهای زیبا و بابهترین و مرغوبترین نوع خرما بود که بعد از خاتمه جنگ بخش عظیمی از آن نخلستانها براثر اصابت موشک و ترکش های خمپاره از بین رفتند ولی مردم این منطقه از همان ابتداء بازگشتشان همت کردند و دوباره شروع به کشاورزی و کاشت نخل خرما و میانکاری در نخلستان های این منطقه کردند و علاوه براحیای نخیلات نسبت به نگهداری دام و احشام مثل گوسفند و بز و گاو و... نمودند. اما فقدان امنیت موجب شد میزان سرقت از خانه ها زیاد شود و مردم احساس ناامنی کنند و وسایل خانه و احشام ، اقلام زارعی و باغ های آنها به سرقت برود . و حضور نداشتن ماموران امنیتی و انتظامی موجب گشت تا دست رنج کشاورزان و دامداران و فعالان این بخش اقتثادی کشورمان توسط سارقان و مفتخواران و افراد سودجو هدر برود به گونه ای که کشاورزان و دامداران از کار در این بخش دست کشیده و مهاجرت به شهررا برماندن در روستا را ترجیح دهند .
گاهی اوقات نامنی باعث شده تا دولت هم نتواند کارهای موثر را در روستاها انجام دهد مثل عملیات پروژه های آبرسانی ،گازرسانی وبرق رسانی که به بسرقت رفتن اموال پیمانکاران و تجهیزات پروژه ها منجرشده است .
نقل از بسیاری تز شاهدان و مال باختگان که سارقان احشام روستائیان را به سرقت برده اند و تلاش عوامل انتظامی در بیشتر موارد به نتیجه نرسیده است یکی از روستائیان شهرستان بیان می کند : شب ها در روستا از ترس اینکه سارقان به دنبال سرقت گاو و گوسفندان و حاصل زحمت و دست رنجشان خواب ندارند .
همجنین وی اضافه می کند: در کنار همه مشکلات زندگی روستائی باید هرشب استرس مواجهه با دزدان را داشته باشیم . و از نعمت امنیت مالی و جانی که حق مسلم آنهاست بی بهره باشند و اکر اراده و حمایت همه جانبه مدیران عرصه سیاست و اقتصاد براین بخش حیاتی و شاهرگ اقتصادی متمرگز نشود ، یعنی خط پایانی براقتصاد روستائی و رونق کشاورزی است . و مشکلات عدیده ای که بدنبال خود دارد.
خادم مردم آبادان
سعید بغلانی صوینخی
