سازمان منطقه آزاد صنعتی و تجاری اروند آبادان و خرمشهرکه ، ازتاریخ ایجاد تاکنون قریب به سی سال از عمر این سازمان بدون داشتن ثمره و فایده برای مردم محروم آبادان و خرمشهر می گذرد ودر این مدت آدمهایی در راس این سازمان آمدند و رفتند ،به صرف سوابق سیاسی و به ظاهر دارای تجربه و امین دولت مردان بودن برصندلی مدیریت این مجموعه نشسته اند و در این راستا نیز نورچشم های خود را بصورت اتوبوسی وارد سازمان نمودند و استخدام کردند . این مدیرعاملان و معاونین آنها که بعضا ازشهرستانها ی دور دست و پروازی هم بودند بدون توانایی خواندن آینده و شناخت از وضعیت منطقه و مردم ودرک منطقی از نیازمندی های آنها و عاری از حس تعلق خاطر به فرهنگ بومی و تعهد به همه ارزشهای مردم و انقلاب در مسیری که هرگز رنگ و بوی خدمتگزاری نمی دهد گام برمی دارند وفاصله وضعیت موجود با شرایط مطلوب و عدم انطباق عملکرد با توقع و صبر مردم مهر تائید و شاهدی است براین ادعا است اگرچه فلسفه و هدف تولد سازمان منطقه آزاد اروند در آبادان و خرمشهر در واقع ایجاد تحول و توسعه و بازسازی خرابیها ی ناشی از جنگ بود و رونق بخشیدن به تولید و صادرات و حذب سرمایه و حمایت از سرمایه گذاری در منطقه جهت ایجاد اشتغال برای جوانان بومی بوده و هست . این هدف نه تنها در زرق و برق زندگی
